بررسی مقدار بهینه نیروی ورق گیری و مقایسه با آزمایش تجربی در تولید ورق های بدنه خودرو

در این پروژه تأثیر خواص مکانیکی ورق نظیر تنش جریان و ضرایب ناهمسانگردی، بر کیفیت قطعه تولیدی در فرایند کشش عمیق در تولید پانل های بدنه خودرو مورد تحقیق قرار گرفته است. لذا در این راستا اسناد کویل های خریداری شده توسط شرکت ایران خودرو برای دو قطعه سقف و درب موتور خودروی پژو 206 اخذ گردید و بر اساس بیشترین اختلاف ممکن در پارامترهای مکانیکی مواد، ورق های موجود در اسناد به دو دسته تقسیم بندی گشتند. پس از دسته بندی مواد و با توجه به اهداف پروژه مبنی بر یافتن بازه های ایمن نیروی ورق گیری و دستیابی به هدف کاهش انرژی مصرفی در پروسه تولید، با اعمال نیروهای متفاوت ورق گیری با استفاده از روش شبیه سازی المان محدود و با استفاده از نرم افزار auto form شبیه سازی ها انجام گردیده است با توجه به اهمیت تأثیر ضرایب اصطکاک در سطح مشترک ابزارها و ورق، نقش این پارامتر نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. در این راستا برای هر یک از دو قطعه شبیه سازی ها در چهار ضریب اصطکاک مختلف انجام و نتایج ارایه شده است. علاوه بر این فرایند شکل دهی قطعه سوم که تودری جلو خودروی سمند است نیز شبیه سازی شده و نتایج شبیه سازی ها با آزمون تجربی که اندازه گیری کرنش با استفاده از روش تحلیل دایره ای می باشد، مقایسه گردیده است در انتهای نیز تأثیر استفاده از نیروی ورق گیری متغیر با پروفیل خطی بر عملیات شکل دهی این قطعه با استفاده از شبیه سازی مورد بررسی قرار گرفته و جهت دستیابی به کمینه نازک شدگی، پروفیل بهینه معرفی شده است.